به نام عشق که زیباترین سر آغاز است
هنوز شیشه ی عطر غزل درش باز است
جهان تمام شد و ماهپاره های زمین
هنوز هم که هنوز است کارشان ناز است
هزار پند به گوشم پدر فشرد و نگفت
که عشق حادثه ای خانمان بر انداز است
پدر نگفت چه رازی است این که تنها عشق
کلید این دل ناکوک ناخوش آواز است
به بام شاه و گدا مثل ابر می بارد
چقدر عشق شریف است و دست و دل باز است
بگو هر آنچه دلت خواست را به حضرت عشق
چرا که سنگ صبور است و محرم راز است
ولی بدان که شکار عقاب خواهد شد
کبوتری که زیادی بلند پرواز است ...
آذرخواران
این واژه از سه جزء تشکیل شده است«آذر+خوار+ان». جزء نخستین را آشکارا می دانیم. همان«آذر» مقدس است که هنوز در زبان فارسی جلالت خاص دارد و نشانی از حرمت بسیاری است که ایرانیان بر آتش می نهاده اند و اما جزء دوم یعنی «خوار» بی تردید همان کلمه اوستایی «خوارنَنگَهَه» است که بعدها «خُرّه»و یا«فرّ» شده است و معنی آن می شود «فرّآذر» و اما جزءِ سوم یعنی «ان» همان علامت کثرت(جمع) و نسبت است که اگر به زبان فارسی امروز بنویسیم، می توان چنین نوشت:«آذر+فرّ+ان».(منبع:فرهنگ جامع نام ها و آبادیهای کهن اصفهان تألیف محمد مهریار).
<روستایی از توابع بخش جرقویه سفلی شهرستان اصفهان در استان اصفهان ایران است که در فاصله 55 کیلومتری شهرستان ورزنه واقع شده است .روستایی است باستانی که در قدیم الایام شامل هفت قلعه(دژ)بود که عبارت بودند: از آذرخواران-آبخواران-دهچی-دیه خواران-کوهک-دشت جهان-دشت آسمان که آذرخواران قلعه? مرکزی بود و اسم جرقویه از کوه بچه یا از کوه کوچک ریشه می گیرد که در آذرخواران واقع است.آذرخواران به معنی فر و شکوه آتش است.آذرخواران همیشه? ایام به استثنای 45سال اخیر مرکز و پایتخت جرقویه بوده است همچنین این روستا مهد فرهنگ و هنر جرقویه شناخته شده.
فیلم ها و کلیپ های مربوط به آذرخواران را در آپارات دنبال کنید:
https://www.aparat.com/search/%D8%A2%D8%B0%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86
یخ نامه
الهی به سرمای پرسوز برف
به کرسی نشینان درحال حرف
به بارندگیهای عهدِ ، قدیم
به آن سال باران وباد ونسیم
به باران چون سیل درکوچه ها
به آن ناودانان ، غرق صدا
به گرمیِ ، پیران در آفتاب ادامه مطلب...
در جلسه ای که روز دوشنبه مورخ 1394/06/16 با حضور شورای اسلامی، دهیاری، فرهنگیان و اهالی روستای آذرخواران در محل مسجد فاطمیه شهرک برگزار گردید، آقای حاتم پور ریاست محترم شورای اسلامی روستا بر اهمیت همدلی، اتحاد و یکپارچگی اهالی تاکید و آن را تنها راه جهت حل مشکلات روستا معرفی کرد.
برای مشاهده منطقه جرقویه ونقشه فقط کافیست روی عکس بالا کلیک کنید
گفت و گو با پژوهشگر برجسته
علی شفیعی نیک آبادی
محقق ارجمند جناب استاد علی شفیعی نیک آبادی با امکاناتی بسیار اندک با تدوین کتاب گرانسنگ «گرکویه سرزمینی ناشناخته بر کران کویر» خدمتی سترگ به جرقویه را سامان داد و چهره ای ماندگار از خود به جای گذارد و اکنون نیز بدون پشتیبان مادی و تنها با سرمایه ی عشق سرشار به وطن، همچنان به تحقیقات خود ادامه می دهد. امید که در آینده نیز شاهد نشر دیگر آثار پرقیمت ایشان باشیم.
به منظور آشنایی با این محقق گرامی از ایشان دعوت کردیم تا در مصاحبه ای کتبی شرکت کنند و ایشان بزرگوارانه به پرسشهای ما پاسخ گفتند. با سپاس فراوان، شما را به مطالعه ی این گفتگو دعوت می کنیم.
ـ چه زمانی به اصفهان مهاجرت کردید و چرا؟
پس از پایان یافتن خدمت سربازی که در شاهرود، تهران و تبریز گذراندم در سال 1353 به تهران رفتم و درکارخانه ایران خودرو سرگرم کار شدم و همزمان آموزش در پایه راهنمایی شبانه را در مدرسه راهنمایی شیخ بهایی تهران دنبال کردم.
ـ میزان تحصیلات کلاسیک شما چقدر است؟
کاردانی در رشته کهربا (فوق دیپلم برق) از هنرستانهای فرخ روز و سروش و مرکز آموزش وزارت نیرو دراسپهان.
ـ مطالعات غیر درسی شما در چه زمینه هایی بوده و هست؟
در زمینه تاریخ ایران بزرگ یا خاور میانه امروز.
ـ از شغلهای خود در گذشته و حال بگویید.
ازسال 1353 تا 1356 در گروه خودروسازی ایران خودرو تهران در بخش سواری سازی و از سال 1356 تا سال 1385 در شرکت برق اسپهان و درسال 85 بازنشسته شده و اکنون در کنار فرزندانم به کارساخت تابلوهای برق صنعتی سرگرم هستم.
ـ چه تعداد فرزند دارید و چه می کنند؟
دو پسر و یک دختر دارم. فرزندان پسر دارای آموزشهای دانشگاهی در رشته کهربا (برق) هستند و فرزند دختر در دبیرستان سرگرم آموزش می باشد.
دریافت جایزه ادبی گفتارنویسی فنی از مدیریت عامل برق منطقه ای اصفهان مهندس شهیدی و مهندس محقق
اسپهان ـ سال 1372ادامه مطلب...
ضرب المثل فارسی «باد آورده را باد می برد» را در سخنی از امام صادق(ع) می بینیم. لازم به ذکر است همانگونه که در قسمت «منبع» می آید، اندک تفاوت در لفظ فارسی می بینیم. ظاهرا دلیلش این است که عرب زبان ها نتوانسته اند سخن امام(ع) را به خوبی درک کنند و لذا آشفته نقل کرده اند و ما عبارت حضرت را به صورت زیر اصلاح کردیم:
عن ابی عبدالله(ع) لمّا دخَلَ علَیهِ قَومٌ مِن أهلِ خُراسانَ فقالَ ابتِداءً: مَن جَمَعَ مالًا مِن مَهاوِشَ أذهَبَهُ اللّهُ فی نَهابِرَ، فقالوا: جُعِلنا فِداکَ، لا نَفهَمُ هذا الکلامَ، فقالَ علیه السلام: «هر مال که از باد آید بدم بشود».
چون عدّه اى از مردم خراسان خدمت امام صادق(ع) رسیدند، بى مقدمه فرمود: هر کس مالى را از «مهاوش» به دست آورد، خداوند آن را در «نهابر» از بین ببرد. عرض کردند: فدایت شویم، این جمله را نمى فهمیم. حضرت [به فارسى] فرمود: «هر مال که از باد آید به دَم بشود»
منبع:
بصائر الدرجات، محمد بن حسن صفار (درگذشت 290 ق)، تحقیق: میرزا حسن کوچه باغی، تهران، اعلمی، چاپ 1362 ش، ص 356. عبارت فارسی حدیث در این منبع چنین است: «هر مال که أبا ذر أید بدم شود .»
مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب (درگذشت 588 ق)، نجف، مطبعه الحیدریه، چاپ 1376 ق، ج 3، ص 347.
بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 47، ص 84، ح 77.
عبارت حدیث در دو منبع اخیر چنین است: «از باد آید بدم شود»
