تقدیم به هیأت حضرت علی اکبر(ع) آذرخواران
ای روضه خوان عشق بیا از سفر بیا
ای آفتاب عشق بیا از سفر بیا
ای باده ی خم مستان حق بیا
ای عشق ناب بیا از سفر بیا
ما بسته بر خم زلف تو ایم و بس
ما را ز سر وا مکن و زودتر بیا
ای بادشاه عشق جه راهت خوش است و خوش
خاک درت سرمه به دیدکان ما بیا
هجران بس است جدایی تا به کی
باییز غم بس است بهار کن بیا
عطر شراب ناب دیدار تو هوش
از سر ربوده است بیا ساقیا بیا
تا کی در انتظار تو میخانه بسته بود
ای ساقی شراب محرم بیا بیا
ای روضه خوان عشق بیا از سفر بیا
ای آفتاب عشق بیا از سفر بیا
ای باده ی خم مستان حق بیا
ای عشق ناب بیا از سفر بیا
ما بسته بر خم زلف تو ایم و بس
ما را ز سر وا مکن و زودتر بیا
ای بادشاه عشق جه راهت خوش است و خوش
خاک درت سرمه به دیدکان ما بیا
هجران بس است جدایی تا به کی
باییز غم بس است بهار کن بیا
عطر شراب ناب دیدار تو هوش
از سر ربوده است بیا ساقیا بیا
تا کی در انتظار تو میخانه بسته بود
ای ساقی شراب محرم بیا بیا